پیشینه قضایی
● کلیات
«پیشینه»(۱) ایده ای است کلی که محدود به مسائل قضایی یا حل و فصل دعاوی حقوقی نیست. در کل، رفتار انسانی تا حد زیادی وابسته به تجربه گذشته است. بدین ترتیب، پیشینه نه تنها ابزاری برای حل مسائل فوری از راه رجوع به کردار گذشته است، بلکه به گونه ای آگاهانه یا ناآگاهانه برای تعیین مسیر تحولات حقوقی یا سایر تحولات اجتماعی به کار گرفته می شود. روان شناس، جامعه شناس، فیلسوف و حقوقدان که شاید مسیرهای متفاوتی در رشته هایی گوناگون داشته باشند، در اینجا زمینه ای مشترک دارد. توسل به پیشینه، آغاز گاه تکامل ایده ها و نظریه هاست. هوبل(۲)، مردم شناس اجتماعی، می نویسد: قاعده مندی چیزی است که قانون به معنای قضایی و قانون به معنای علمی در آن اشتراک دارند. باید بدانیم که قاعده مندی به معنای یقین مطلق نیست. یقین حقیقی برای آدمیان وجود ندارد...